ԱՐԾՐՈՒՆՅԱՆԸ` ՆԵՐՇՆՉԱՆՔԻ ԱՂԲՅՈՒՐ

Այսօր անակնկալներով ու շրջադարձերով հարուստ օր էր` չեմ մանրամասնի, միայն մեկի   մասին կպատմեմ, որն ինձ ու Էդուարդ Արծրունյան էջին մատուցեց ռումինաբնակ երիտասարդ նկարիչ Սիլվյու Պարասկանը:

ՀԵ՜Յ- ՀԵ՜Յ, ԵՍ ՀԵՐՀԵՐՈՒՄ ԵՄ...

Հե՜յ-հե՜յ, ես Հերհերում եմ...
Ծիսակարգային ճամփորդությունը վերջապես կայացավ...Ինձ թվում է, թե այդ այցելությունից Տիեզերքում ինչ- որ բան է փոխվել` այնտեղից ինձ համար դրական իրադարձությունների մի ամբողջ փաթեթ է պատրաստվել, որն  անձրևի տեսքով գլխիս  թափվեց....

ԱՐԾՐՈՒՆՅԱՆԱԿԱՆ ԷՍՔԻԶՆԵՐ

 

Օգոստոսի 20-ը չորեքշաբթի օր է, թվում է`ոչնչով չտարբերվող ամենասովորական աշխատանքային օրերից մեկը: Մենք այդ օրն առավոտյան մեքենայով Սևանի Արևիկ գյուղից Վարդենիս քաղաք ենք ուղևորվում: Ու առիթը կրկին Էդուարդ Արծրունյանն է:Ամեն անգամ նա ինձ Հայաստանի այս կամ այն անկյունն է նետում` ուզում է, որ ես իր նման հայրենաճանաչ լինեմ, ուզում է, որ գրիս հերոսներն իր կտավների կերպարների նման սովորական հայ մարդը լինի, որ  ես էլ իր նման զգամ ու սիրեմ Հայրենիքս….

ՇԱՐԱ ՏԱԼՅԱՆ ՋԱ՜Ն

 

Շարա Տալյան ասելիս`  ժպիտ է ծնվում դեմքիս... Նրա կյանքին և ստեղծագործությանը ծանոթացա 2003 թվականի ամռանը, երբ համալսարանն ավարտելով ինձ տվեցի հաճելի գրքերի ընթերցանությանը, որոնցից առաջինը մեծ երգչին նվիրված գրքի ընթերցանությունն էր:

ГЮМРИ- МОЯ ЛЮБОВЬ

АНАИТ КОРЮН

Гюмри – не место моего рождения, а город моего детства и первой любви, это мой дед Арам и отец Корюн. Обоих сейчас нет, они ушли, растворились, став частицей этого города. Я не еду в Гюмри, он пуст для меня без этих двух прекрасных мужчин. Люблю его издалека – так лучше. Это дает мне возможность по-новому  ощутить вкус к жизни. От Еревана до Гюмри 126 километров, но между ними – большая разница. Каждый гюмриец – потенциальный поэт и художник, в силу этого количество переходит в качество. “Это от нашей земли и воды – уверены гюмрийцы, - главное родиться в Гюмри, а дальше, где бы они не оказались, всплывает сущность гюмрийца.

ՈՉԻՆՉ ՎԱՂՎԱՆ ՄԻ՛ ԹՈՂՆԻ …

Այսօր Էդուարդ Արծրունյանի նվիրած Ստեփան Աղաջանյանի հին պատկերագրքի միջից օրացույցի մի թերթիկ գտա ու ակամայից  հուշերիս  ժապավենը 5 տարի ետ պտտվեց: 

ՄԻ ՈՐՄՆԱՆԿԱՐԻ ՀԵՏՔԵՐՈՎ...

Այսուհետ Էջմիածին այցելելիս ոչ  թե քայլերս Մայր եկեղեցի կուղղեմ, այլ Գևորգյան ճեմարան` այնտեղ  գտնվող կոմիտասյան որմնանկարով  հիանալու համար: Անկեղծ ասած, երբ տեղեկացա  որմնանկարի մասին , մտքովս չէր անցում, որ այդ տեսակ յուրօրինակ հորինվածքով մշակութային հուշարձանի եմ հանդիպելու:  

ԸՆԴԱՄԵՆԸ `ՍԵՐ ԵՎ ՀՈԳԱՏԱՐՈՒԹՅՈՒՆ...

Խաչատուր Իսկանդարյանին վաղուց եմ ճանաչում` 5 տարի առաջ էր, երբ  Գեղարվեստի ակադեմիայի ուսանողներին Վարպետի արվեստանոց այցելության էի տարել: Հիշում եմ` ցուրտ ձմեռ էր, սակայն արվեստագետի արվեստանոցում մի իսկական արվեստային հրավառություն  էր`  մոտ 2 ժամ  ջերմացանք իսկանդարյանական արվեստով:

ԼՈՒՅՍ ԼՈՒՍԻՆԵ

 1937-1992

Լուսինե Զաքարյանին կյանքումս մեկ անգամ եմ տեսել`Էջմիածնում` կիրակնօրյա պատարագի ժամանակ,  սպիտակ ասեղնագործ գլխաշորը գլխին, աչքերը փակ երգելիս: Խնկաբույր եկեղեցին մշուշոտ էր` գրեթե շարժվելու տեղ չկար: Ու բոլորի հայացքը Լուսինեին էր ուղղված  ... Նրան  եկեղեցում անակնկալ հանդիպելու  փաստից մի տեսակ շշմել էի ու  աչքերս առանց թարթելու, անշարժացած  ու  շունչս պահած Լուսինեին էի նայում`ախր միայն հեռուստացույցով էի նրան տեսել ու ընդամենը 9 տարեկան էի...

ԴԵՌ ԱՄԵՆ ԻՆՉ ԿՈՐԱԾ ՉԷ` ՌՈՒԲԵՆ ԱՅՎԱԶՅԱՆԸ ՄԵԶ ՀԵՏ ՈՒ ՄԵՐ ԿՈՂՔԻՆ Է

  Տեղեկույթ.   Ռուբեն Լևի Այվազյանը ծնվել է 1971 թ. սեպտեմբերի 10-ին Երևանում: 1989թ. ընդունվել է Երևանի Պոլիտեխնիկ  ինստիտուտի  տեսական Մեխանիկայի դեպարտամենտի Սարքաշինական ֆակուլտետ և առանց այն ավարտելու` 1994 թ. կամավոր մեկնել է ծառայության`  ՀՀ Տավուշի մարզ, մասնակցելով ՀՀ Պաշտպանության նախարության կողմից իրականացվող մարտական գործողություններին:1994 թ. հուլիսին արկի պայթյունից  ծանր վիրավորվել է`դառնալով  զինծառայության երկրորդ կարգի հաշմանդամ: Վերականգնելով առողջությունը`  2002-2006 թթ. սովորել է Լորիս Քալաշյանի անվան միջազգային համալսարանային ցանցում, որն էքստեռն կարգով ավարտելով`  ստացել է իրավագետի որակավորում:

1997 թ.  պարգևատրվել է ՀՀ Պաշտպանության նախարարության  <<1992-1994 թթ. մարտական գործողությունների մասնակից>> շքանշանով:

2012 թ. արժանացել է ՀՀ  Պաշտպանության  նախարարության << Զինված ուժերի 20 տարի>> հոբելյանական մեդալի:

2013 թ. պարգևատրվել է ՀՀ  Պաշտպանության  նախարարության <<Վազգեն Սարգսյան>> մեդալով:

ՃԱՆԱՉԵՆՔ ԻՆՔՆԵՐՍ ՄԵԶ. ԱՐԱ ՎԱՀՈՒՆԻ

ԶԱՏԻԿ Է, ԳԱՐՈՒՆ Է...

ԱՌԱՋԻՆ ՖԻԱՍԿՈՆ ԱՐԾՐՈՒՆՅԱՆԻ ԱՐՎԵՍՏԻ ՈՒՍՈՒՄՆԱՍԻՐՈՒԹՅԱՆ ՃԱՆԱՊԱՐՀԻՆ...

Անկեղծ ասած, մտածում էի, թե Էդուարդ Արծրունյանի 1983 թ. դեռևս նոր կառուցվող Մարզահամերգային Համալիրում իրականացրած աշխատանքները հեշտությամբ կգտնեմ, ինչպես նախորդները` <<Հայաստան>> որմնանկարն  ու  բառելիեֆային հարթաքանդակը:

ՀԱՅՏՆԱԲԵՐՎԵԼ Է ԷԴՈՒԱՐԴ ԱՐԾՐՈՒՆՅԱՆԻ ԱՆՀԱՅՏ ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻՑ ԵՎՍ ՄԵԿԸ..

Չգիտեմ լրագրող լինելու փա՞ստը, թե՞ պարզապես մեծ սերն  է  Էդուարդ Արծրունյանի նկատմամբ ինձ ստիպել  ամենայն մանրամասնությամբ  դրվագներ հիշելու  Վարպետի հետ զրույցներից, որոնք ինձ այսօր հնարավորություն են ընձեռում նոր բացահայտումններով ու հետազոտություններով հանդես գալ:

ՍԵՅՐԱՆ ՋՈՒԼՀԱԿՅԱՆ` ՀԱՅԱՍՏԱՆ ՈՐՄՆԱՆԿԱՐԻ ՍՏԵՂԾՄԱՆ ՄԻԱԿ ՎԿԱՆ

Որմնանկարին հուշարձանի կարգավիճակ շնորհելու լուրը ողջ գիշեր չթողեց քնել ինձ: Առավոտյան լույսը բացվելուն պես Վարպետիս հետ զրույցի բռնվելու մի անբացատրելի ցանկություն առաջացավ  ու քանի որ  հիմա ես որմնանկարի  միջոցով եմ նրա հետ շփվում, որոշումս մի քանի րոպեի ընթացքում գործողության վերածվեց:

ՖՐԵՅԴԻ ԶԱՎԱԿՆԵՐԸ

Շրջապատի մարդկանց համար ես երևի տարօրինակ, ավելի պատկերավոր ասած, խելառ տիպ եմ: Իմ ընկերներից մեկը, ով հոգեբան է, շատ է անհանգստանում ինձ համար:

ԵՐԻՏԱՍԱՐԴ ԱՆԱՍՏՎԱԾԸ. ԱՎԴԵՅ ՏԵՐ-ՕՀԱՆՅԱՆ

1998թ. ավանգարդիստ   Ավդեյ Տեր-Օհանյանը Մանեժում հանդես եկավ <<Երիտասարդ անաստվածը>> վերնագրով փերֆորմանսով` իր իսկ կողմից ստեղծված  Ժամանակակից արվեստի դպրոցի  շրջանակներում: Վերջինս ստեղծվել էր 1996 թվականին և  հենց այդ ժամանակէլ  նա իր աշակերտների հետ միասին «Դո՛ւրս արվեստից »/ Вон из искусства /  ֆիլմն էր նկարահանել, որն ուղղված էր այն ժամանակների հայտնի ռուս նկարիչների դեմ: